แชร์ประสบการณ์หลอนๆจากทางบ้าน : เสียงใคร?

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีค่ะพี่ฬีฬา หนูชื่อพันซ์หนูเป็นเด็กนาฏศิลป์ของโรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่งในจังหวัดชัยภูมิค่ะ ซึ่งโรงเรียนหนูมีเรื่องราวลี้ลับมากมาย แต่เนื่องด้วยหนูไม่เคยเจอค่ะ เลยไม่ได้รู้สึกกลัว เรื่องมีอยู่ว่า..


เมื่อสองวันที่แล้วเองค่ะคือวันที่14/3/57 หนูได้ไปเข้าค่ายนาฏศิลป์ที่โรงเรียน ครูก็ให้ไปอาบน้ำ ซึงห้องน้ำจะอยู่ด้านจะเรียกว่าหลังรร.ก็ได้เพราะตรงนั้นเป็นบ้านภารโลงและต้นไม้เยอะๆบวกกับเป็นสวนเกตษรด้วยห้องน้ำมีแค่สองห้องค่ะ หนูอาบเสร็จคนแรกเลยมานั่งรอตรงหน้าสวนเกตษร ตรงนั้นมีศาลเก่าๆอยู่ค่ะ มันเป็นศาลสี่ทิศของโรงเรียน หนูเลยยกมือไหว้ ด้วยอะไรไรู้ดึงดูดให้หนูมองไปข้างหลังศาล รู้มาว่าแต่ก่อนมันเป็นห้องเรียนดนตรีไทยค่ะ แต่ตอนนี้ผอ.สร้างให้ใหม่เลยย้ายห้องดนตรีไทยถัดไปแค่ไม่เท่าไหร่ ห้องเก่าเลยถูกทำเป็นห้องเก็บของพวกอุปกรณ์การเกตษร หนูมองลอดไป ไม่รู้ว่ามันเป็นเงาจริงๆหรือหนูคิดไปเอง หนูเห็นเป็นเงาเด็กนักเรียนหญิงยืนอยู่ ผมยาวมัดรวบ พอเห็นงี้หนูก็เริ่มกลัวๆแล้วค่ะ หนูเลยรีบวิ่งไปห้องน้ำ ไปหาเพื่อนๆ แต่ไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟัง

พอมาถึงห้องนาฏศิลลป์ พวกหนูก็ซ้อมรำจนถึงเวลานอน ครูของพวกหนูเน้นย้ำรื่องระเบียบมาก ท่านจะไม่ให้พวกหนูใช้เสียงเลย เวลานอนเลยไม่มีใครคุยกัน ไม่มีเสียงแม้แต่นิดเลย มีแต่เสียงพัดลมดังครืดดด ครืดดด เหมือนมันจะหลุดลงมา นั่นยิ่งทำให้พวกหนูหลอนเข้าไปอีก บางคนก็เอาโทรศัพท์มาเล่นเกมบ้าน แชทบ้าง หนูก็เป็นคนนึงที่แชท หนูแชทกับเพื่อนที่นอนอยู่ด้วยกัน อย่างที่บอกครูไมให้ใช้เสียงเลยได้แต่แชทกันทั้งๆที่นอนถัดกันไปไม่เท่าไหร่ หนูตัดสินใจเล่าเรื่องที่หนูเห็นเงาผู้หญิงตอนไปอาบน้ำให้เพื่องฟัง จากนั้นเพ่อนก็ตอบกลับมาว่า "พันซ์อย่ามาขำสิ" เราก็เลยยืนยันว่าเห็นจริงๆ แล้วอยู่ดีๆ พันซ์ก็ได้ยินเสียงเพื่อนหัวเราะค่ะ "555555555!!" แบบหัวเราะเสียงดังมาก แล้วก็แบบ "อุ๊บ!!" แบบวารีบหยุดหัวเราะไปเอง ตอนนั้นรู้แล้วแหละ โดนครูด่าแน่ๆ ครูยิ่งไม่ให้ใช้เสียงอยู่ พอคิดเสร็จก็เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ครูถามว่า "หัวเราะทำไม! ใครหัวเราะ?!" ทุกคนเงียบ หนูก็เงียบเพราะรักเพื่อนไม่อยากให้เพื่อนโดนลงโทษ จากนั้นครูก็ปลุกพวกหนูลุกขึ้นมา แล้วอบรบนิสัยอยู่ประมาณชั่วโมงกว่าๆเลยค่ะ แต่ห้องมันไม่ได้เปิดไฟนะคะ มันมีไฟจากด้านนอกสลัวๆ อย่ดีๆ ก็มีคนหัวเราะขึ้นอีกระหว่างครูอบรม พวกหนูมองหน้ากันอีกครั้ง แล้วครูก็ถามอีกว่าใครหัวเราะ แต่ก็ไม่มีใครยอมรับ ครูเลยให้ยืนฟังอยู่ประมาณสี่ชั่วโมงค่ะ ปวดขามากกก ตื่นเช้ามาตอนไปอาบน้ำ พันซ์เลยบอกพวกเพื่อนว่า "แกอ่ะ จะหัวเราะทำไมก็ไม่รู้ปวดขาหมดเลย" แล้วเพื่อนเถียงแบบสุดตัวเลยว่าไม่ได้หัวเราะ ต่างคนต่างเถียงว่าไม่ได้หัวเราะ พันซ์ก็เริ่มเอะใจเรื่องเราเจอเพื่อนผู้หญิงล่ะ พอไปอาบน้ำ ฟ้าเลยเริ่มคุยกับเพื่อนสนิทอีกทีว่า "มึงจำตอนที่กูเล่าเรื่องที่กูเห็นเงาได้ป่ะ ตอนกูแชทกับมึงอยู่ๆก็มีเสียงหัวเราะ" เพื่อนเงียบไป แล้วตอบว่า "เออ.. พันซมึงคิดว่าใช่ป่ะ มึงเห็นเงานั้นตรงไหนว่ะ" พันซ์เลยพาเพื่อนเดินไปตรงหน้าสวนเกตษรแล้วชี้ไปตรงห้องดนตรีไทยเก่า พอเพื่อนมองไปอยู่ดีๆเพื่อนพันซ์ก็ร้องไห้ล้มลงแล้วชักเลยค่ะ ทุกคนมามุงดูเยอะมาก พอครูมาครูก็พาเพื่อนพันซ์ไปรพ. แล้วพันซ์เลยเล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ตอนพันซ์เห็นเงาจนถึงตอนเพื่อนชักเลยค่ะ แล้วตอนเล่ามีทั้งผอ. ภารโรง ครูอีกมากมายหลายคน ลุงภารโรงที่บ้านติดกับห้องดนตรีไทยเลยเล่าให้ฟังว่า "เมื่อประมาณสี่หรือห้าปีทีแล้ว มีรุ่นพี่คนนึง เป็นเด็กดนตรีไทย แล้วก็นาฏศิลป์ด้วย ตอนที่สร้างอาคารดนตรีไทยใหม่ อาคารเล็กของดนตรีเก่าก็ถูกทุบทิ้ง เหลือแค่อาคารหลังใหญ่ที่เห็นกัน ตอนปิดเทอมรุ่นพี่คนนั้นมาเข้าค่ายนาฏศิลป์เหมือนพวกพันซ์แต่เพราะพี่เขาเป็นทั้งเด็กนาฏด้วนดนตรีด้วย พี่เขาซ้อมนาฏศิลป์เสร็จก็เลยไปซ้อมดนตรีไทยต่อ พี่เขาเข้าห้องช้าไปนิดนึง ดนตรีไทย ครูให้ไปหยิบเครื่องดนตรีจากอาคารเก่าเอง เพราะตอนนั้นยังไม่ได้เคลื่อนย้ายเครื่องดนตรีมาอาคารใหม่ เลยต้องไปหยิบคนเดียว แต่ภารโรงบอกว่าไม่รู้ว่าพี่แกเล่นเครื่องดนตรีอะไร แต่เครื่องดนตรีของพี่เขามันอยู่อาคารเล็กที่ถูกทุกแค่ชั้นบนเพราะชั้นร่างยังทุบไม่เสร็จ พี่เขาเลยขึ้นไปเอา แต่ก็ไม่ได้กลับไปซ้อมอีกเลย ครูไม่ได้สงสัยอะไร เพราะเครื่องดนตรีที่พี่เขาเล่นมันมีหลายคน ครูเลยไม่สังเกตุ จนเลิกเข้าค่าย ผู้ปกครองพี่เขาได้ติดต่อทางโรงเรียนมาบอกว่าตั้งแต่พี่เขามาเข้าค่าย สองวันแล้วี่พี่เขาไม่กลับบ้าน ทุกคนเลยช่วยกันตามหาแต่ไม่เจอ จนถึงเวลาเปิดเทอม ภารโรงไปทำความสะอาดอาคารดนตรีไทยเก่าแต่เป็นตึกใหญ่ ภารโรงได้กลิ่นเน่าเลยเดินหาดูว่าอะไรตาย แต่ก็ไม่เจอ จนเดินไปถึงตึกเล็ก กลิ่นยิ่งแรงขึ้น ภารโรงเลยได้ไปเห็น ศพรุ่นพี่คนนั้น สภาพศพนอนคว่ำ มีร้อยฟกช้ำเจียวแดง ร้อยไหลออกทั้งตัว เหมือนออกจากรู้ผิวหนัง ตาค้าง ตัวบวมมาก ตำรวจสันนิฐานว่า รุ่นพี่คนนั้นคงรีบมาก คนสะดุดเศษเหล็กล้มตกบันได แล้วมาโดนเหล็กเสียบเข้าที่ท้องอีกทีจนเสียชีวิต และภารโรงยังบอกอีกว่า ทุกวันนี้ภารโรงยังเห็นพี่เขาวนเวียนอยู่กับตึกดนตรีไทยเก่าอยู่บ่อยๆ " ตอนนั้นพันซ์ร้องไห้หนักมากๆเลนค่ะ เพราะรู้ัวแล้วว่าตัวเองเจออะไร จนวันนี้เพื่อนพันซ์ก็ยังไม่ออกจากโรงบาลเลย

ติดตามหรืออยาก่งเรื่องหลอนๆมาบ้าง คลิ๊กลิ้งนี้แล้วส่งมาทางอินบล็อกhttps://www.facebook.com/Kookku8236?ref=hl
และอยากติดตามเรื่องหลอนๆอีกมากมายคลิกลิ้งนี้ >https://www.facebook.com/Kookku8236?ref=hl